Champanski

Sinds wij hier wonen en onze dagelijkse boodschappen doen bij de buurtsuper 'Ced'moy Kontinent' beschikken wij over een kortingskaart die ons 10% korting geeft op de boodschappen. Vanaf november vorig jaar krijgen wij er bovenop nog eens 7% korting bij een besteed bedrag van Rb 700,= (+/-Euro 15,=). Maar sinds een week komt daar ook nog eens een fles Champanski erbij. De eerste keer vroegen wij de caissiere waar wij dat aan verdiend hebben, bovendien was 8 maart allang voorbij en ze antwoordde dat het gewoon een 'подарок', een geschenk is. Dit woord is heilig in dit land en het woord wordt dan ook met enige trots uitgesproken. Gisteren ging ik weer boodschappen doen en na betaling ervan dook de caissiere enigszins vermoeid onder de toonbank om, jawel, weer een fles Champanski tevoorschijn te toveren. Inmiddels staan er 3 flessen Champanski in de koelkast en we weten werkelijk niet wanneer we dat allemaal moeten opdrinken.
Wel weten we van een van caissieres dat zij per 1 januari allemaal 17% loon hebben moeten inleveren.

Bonbons voor de dokter

Onze Nikolai moest voor de jaarlijkse check-up naar de dokter. Maar eerst moest hij naar een kantoor om daarvoor een formulier op te halen. Vooraf vertelde hij dat hij hoopte dat hij dat formulier ook meteen mee zou krijgen...'anders moet ik een doos bonbons kopen voor de dame van de balie'. Jaap en ik houden een eigen mening op na waar het baliemedewerkers in Rusland betreft.
Als hij het betreffende formulier meekreeg, zou hij de volgende dag zich melden bij de dokter en dus wat later komen op kantoor. En inderdaad, de volgende ochtend was hij er niet. Dus dat moest gelukt zijn en ... zonder bonbons, dachten wij nog naief. Toen Nikolai binnen kwam kon ik het niet laten te vragen of hij zonder bonbons zijn check-up had weten te bewerkstelligen. 'Nee, ik heb uiteraard een doos bonbons voor haar meegenomen. Dat doe je nou eenmaal hier'. Stel je voor dat ik bij mijn 'oude' huisarts in Nederland kwam met een doos bonbons (om bijv. eerder geholpen te worden). Ze had me glashard in het gezicht uitgelachen. In Nederland verdwijnen daar de wachtlijsten niet mee.

8 Maart

Het is bijna zover: zondag 8 maart is het Internationale Vrouwendag en zoals ik al in eerdere posts heb gemeld, dit wordt alleen in Rusland en CIS gevierd. En omdat deze dag op een zondag valt is maandag 9 maart een vrije dag. Neemt niet weg om vandaag, vrijdag 6 maart alvast in een soort feeststemming te zijn. Op weg naar ons kantoor op de 18e verdieping zag ik meisjes gekleed in avondjurken en met glimmende stiletto heels. Op mijn bureau vond ik een cadeautas met een bosje gele tulpen en een doos bonbons. Het traditionele 8-maart cadeau. Heel lief van onze Nikolai, die ons ook vertelde dat vandaag eigenlijk in het hele land niet zo heel veel gedaan wordt, maar dat wisten we al. Het netto rendement van een gemiddelde Rus ligt, in vergelijking met zijn Westerse collega op zo'n 30% schat ik.

Dirk van Beeren en Willem van Wegen

Met dank aan Remco hebben wij onze collega Nikolai verteld hoe Dmitry Medvedev en Vladimir Putin in Nederland zouden hebben geheten. Hilariteit alom. Van kantoor tot aan onze flat bleef hij maar de beide namen repeteren: Dirk van Beren, Willem van Wegen. Zelfs vanochtend had hij het er nog over.

Aanleiding voor dit alles was het feit, dat Jaap meemaakte, dat hij, toen hij onze prive Taxi Rustam belde, het volgende antwoord kreeg:"Goedendag, u bent verbonden met de administratie van de President van de Russische Federatie. Ik verbind u nu door" en dat alles met de stem van Medvedev zelf.

Leuk toch...

Weekendje weg

Afgelopen weekend hebben Jaap en ik het weekend doorgebracht in St.Petersburg. Voor het weer hadden we net zo goed niet kunnen gaan: grauw, natte sneeuw en hier en daar nog steeds glibberig. Maar vrijdag na het werk vertrokken we naar St. Petersburg en dat is maar een uurtje vliegen. Door Nikolai werden we afgehaald en de volgende morgen rond 11:00 reden we met hem naar Nikolskoye. Er verblijven nu rond de 40 kinderen in het huis. 5 Meisjes, van wie 4 zwanger waren, hebben het huis inmiddels verlaten en dankzij de Stichting Nikolskoye hebben deze meiden een financiele steun in de rug kunnen krijgen, waardoor zij hun voor het eerst hun eigen bedoenkinkje kunnen starten. De overheid komt telkens met weer andere regels. N.a.v. een grote brand in een bejaardenhuis heeft de brandweer nu besloten dat de gangen van dergelijke instellingen 40 cm breder moeten worden en dat betekent een enorme verbouwing in een hopeloos vervallen huis. Er moeten 3 nooduitgangen komen, maar de electrische bedrading vervangen was niet nodig volgens de lokale brandweer. Je zou denken dat je aan brandpreventie moet doen om rampen te voorkomen, maar hier geldt: als het schaap verdronken is, dempt men de put.

Zondag naar het middagmatinee in het Mariinsky-theater geweest om daar te genieten van 'De Bruiloft van Figaro', een allegaartje van Italiaans en Frans ('Les Miserables') patriottisme. Vervolgens een cadeautje gekocht voor Katya, in naam nog steeds onze General Manager, om haar te bedanken voor de extra keren dat zij documenten moest ondertekenen. Met Katya hebben we toen heerlijk gegeten in restaurant 'Teplo' in de Bol'shaya Morskaya. Bijtijds naar bed, want maandag is het gewoon weer een werkdag. We kwamen rond 9:30 op kantoor.