Wednesday, February 25, 2009

Transport regelen op z'n Russisch

Onze inmiddels geintroduceerde Nikolai heeft als een van zijn taken transporten naar en in Rusland te regelen en hiervoor gebruikt hij uiteraard zijn netwerk van Russische transporteurs. Wanneer hij aan de telefoon zit met zo'n transporteur duurt een gesprek vaak langer dan een half uur. Hij begint rustig uit te leggen namens welke firma hij belt en dat hij de prijs wil weten van een truck voor de afstand van A naar B. Simpele vraag zou je zeggen, maar niet hier in Rusland. Nikolai heeft zeker 8x moeten uitleggen wat precies de bedoeling is en namens welk bedrijf hij dit vraagt. Tot het hem ook teveel wordt en ik hem iets in de trant van 'andere psychologische aard' hoor zeggen. Na dat gesprek vroeg ik Nikolai wat er nou precies aan de hand was en hij vertelde me dat er bij vele bedrijven nog een sfeer heerst van wel geld willen hebben, maar er niet voor willen werken.

Er is een aantal Nederlandse auteurs die boeken over Rusland heeft geschreven, die in hun voorwoord zich al verontschuldigen dat het al dan niet onbedoeld een hilarische kijk op Rusland is geworden maar dat ze de Russen vooral niet willen schofferen. Ik moet zeggen dat er een flink aantal Russen is die daartoe alle aanleiding geeft.

Tuesday, February 24, 2009

USSR: (still) alive & kicking (3)

Direct de volgende morgen ging Jaap naar ons juridisch bureau en leverde de nieuw getekende documenten in. Vrijdag zijn de documenten door dat bureau naar de bank in Sokol gestuurd. Jaap vertrouwde de zaak niet helemaal dus belde hij maandag 16/02 met de AEB waar ons bedrijf bij aangesloten is (AEB = Association of European Businesses in Russia) mocht het allemaal niet lukken. Maandagmiddag zouden we uitsluitsel krijgen of ons verzoek om een bankrekening te mogen openen zou worden gehonoreerd of niet. Maandagavond belde onze contactman van het juridisch bureau op en vertelde dat ons bedrijf geweigerd is!!! Reden was omdat de General Manager niet in Moskou maar in St.Petersburg woont. 'Maar dat had die dikke van die branch-office toch allang moeten weten? Zij heeft immers al tijden die documenten in haar bezit'.
Weer een nacht niet geslapen. Dinsdag kreeg Jaap een mailtje van de AEB binnen dat hij contact op moest nemen met iemand van het hoger management van de bank, die ook lid is van de AEB. Met 1000 excuses (voor 't eerst meegemaakt in dit land, dat een Rus zich verontschuldigde) 'maar het had waarschijnlijk te maken met de merger die onze bank (Raiffeisen) is aangegaan met de voormalige Impex-bank. En tja, daar heerst nog steeds de Sovjet-sfeer'. Gelukkig wordt dat niet onze branch-office. Alle originele documenten lagen echter nog wel in Sokol! Maar, werd ons verzekerd, die zouden per koerier de volgende dag (woensdag 18/02) gebracht worden bij het hoofdkantoor van de bank. Woensdagavond bleek er niets gebeurd te zijn (geen koerier) en wij zagen in gedachten die dikke tante van het kantoor in Sokol alles door de papierversnipperaar duwen. Donderdag zat Jaap wederom strijdlustig aan de telefoon maar nu met iets meer moordneigingen. De dame aan de telefoon vertelde Jaap dat hij even naar haar kantoor moet komen, om nog 1 documentje te tekenen. 'Waarom?', vroeg hij bits. Nou, eh, er was een aanvraag voor een foute bankrekening ingediend. Dat moest een A-rekening zijn en nu was er voor ons een B-rekening aangevraagd. Zodra Jaap die applicatie formulier had ingevuld dan kon de bankdame hem diezelfde avond ons rekeningnummer en overige gegevens doorgeven. Inmiddels was het vrijdag geworden en is Jaap met het applicatieformulier naar de bank gestapt. Moest daar ter plekke nog zo'n 30 formulieren ondertekenen, maar vanavond, zo verzekerde de ravenzwarte Natalya hem, zou hij het rekeningnummer krijgen.
Jullie voelen 'm al:....vrijdagavond was er niets gebeurd. Wel een mailtje van mooie Natalya: 'I.v.m. onze feestdag op maandag (= Dag van de Bescherming van het Vaderland) krijg je de rekeninggegevens dinsdagmorgen. En vandaag is het dinsdag en jawel! Wij hebben onze rekeningnummer en we kunnen eindelijk contracten afsluiten en rekeningen uitschrijven en betalen. Kortom, business voor Mov'on is nu echt gestart!!!

Wednesday, February 11, 2009

USSR: (still) alive & kicking (2)

Dus Jaap ging vanochtend rond 7:00 naar de luchthaven en kwam ruim op tijd aan. Gelukkig geen vertraging door de sneeuw en hij en Katya waren op tijd bij de notaris in St. Petersburg. Die zou het formulier aanpassen, zoals dikke Natalya van de Moskouse bank dat verordonneerd had. Maar op welke datum moest dat aangepaste formulier nu staan? Van vandaag of van vorige week? Even bellen met Alexey van het juridisch bureau in Moskou, want voor je het weet zit daar de volgende fout. Alles verliep gladjes (!) totdat de secretaresse van de notaris meldde dat er vandaag niet getekend kon worden, omdat de notaris ziek was. Of Jaap het formulier morgen kon ophalen! Nee dus. Vanmiddag rond 17:00 zal Jaap horen of het de notaris gelukt is om door het gesnotter heen dat formulier te tekenen, zodat Jaap het vandaag nog zelf kan meenemen of dat het notariskantoor deze zal opsturen naar het juridisch bureau in St. Petersburg die dat op hun beurt per koerier naar hun collega's zal sturen in Moskou. Wordt vervolgd.....

Monday, February 09, 2009

Nikolai

We hebben onze eerste (Russische) medewerker en hij luistert naar de naam Nikolai. Hij komt als Sales-manager werken. Hij heeft vele jaren ervaring bij binnen-en buitenlandse transporteurs en hij spreekt Engels en zelfs wat Frans! 57 Jaar oud, getrouwd, vader van 2 zoons, waarvan 1 niet meer leeft en 1 dochtertje uit de 2e leg, zoals te doen gebruikelijk hier. Bovendien een super Beatles-fan van het eerste uur. Afgelopen donderdag heeft Jaap voor hem een notebook gekocht en daarbij is Jaap's credit card door de lokale ATM ingeslikt. Gelukkig kon ik dat direct via de Postbank laten blokkeren. Er gaat geen dag 'normaal' voorbij. Altijd is er weer wat. Afgelopen weekend hebben Jaap en ik dan ook he-le-maal niets gedaan dan alleen wat boodschappen, koken en het WK-schaatsen in Hamar gezien. Heerlijk.

USSR: (still) alive & kicking

Eind vorig jaar schreef ik over de opstartproblemen van ons bedrijf hier ter stede. Wat een tijd en energie het kost om hier iets gedaan te krijgen. En om de benodigde documenten te krijgen. Jaap is vorige week maandag op-en-neer gevlogen naar St.Petersburg om met Katya, nog steeds de huidige general manager, documenten te regelen en die bij de notaris te laten voorzien van de nodige handtekeningen en stempels. Hij was van plan om nog even naar Nikolskoye te gaan met onze kontaktpersoon van het kinderhuis, Nikolai, want hij ging er (optimistisch) van uit dat hij rond 11:00 wel klaar zou zijn. Pas rond 17:00 kreeg hij de documenten in handen en kon hij direct door naar de luchthaven voor zijn terugvlucht. De volgende dag werden de documenten per koerier naar het juridisch bureau gebracht. Het bureau dat voor ons alles coordineert en ons adviseert. Onze kontaktpersoon van dit bedrijf had de bank gebeld, die al die documenten nodig heeft voor het openen van een bankrekening. De dame van de bank wenste Jaap in persoon te zien en dus ging Jaap afgelopen vrijdagmiddag naar de bank, nabij metrostation Sokol. Alexey, de contactpersoon was er ook. Na ruim 2 uur SMS-te ik naar Jaap met de vraag of hij de bank inmiddels had overvallen. En hij antwoordde: 'Van alle documenten, klopte er maar eentje niet. Net dat document wat ik uit SPb heb opgehaald bij de notaris. In dat document, een excel-file waar Russen helemaal verzot op zijn, stond 1 zinnetje in een kolom niet geheel correct. Het zinnetje was afgebroken en op de volgende regel verder getypt. En dat mocht niet. De zin moest geheel uitgetypt zijn'. 'En nou?', vroeg ik. 'En nou moet ik weer naar St.Petersburg om hetzelfde document op te halen bij diezelfde notaris en weer moet Katya van haar werk komen om te tekenen'. Die notaris was inmiddels ook gebeld en vertelde aan Alexey dat hij nog nooit zoiets was tegengekomen. Ik liet intussen alles wat enigszins feministisch in mij was varen en vroeg Jaap of hij de dame in kwestie niet bij haar haren over de toonbank getrokken heeft en haar van achteren genomen heeft. Het timide antwoord van Jaap was: 'Nee, ze was te vet'. Wat een burocratie! Hoe stompzinnig kun je in deze tijd zijn! Dit land komt echt nergens.