We hebben het al een aantal keren gezien en de vergelijking getrokken met Nederlanders die uitgaan. In beide landen is het mobieltje uitermate populair, alleen heb ik toch de indruk dat wanneer een Nederlander buitenshuis gaat eten/drinken hij of zij het mobieltje even wegstopt dan wel het ding op tafel legt. Hier zit je, laten we zeggen met een stel vrienden en iedereen zit continue te bellen. Maar dan echt continue. Ook wanneer de warme hap wordt geserveerd. Stel je dan ook eens voor dat je voor iedere beller een unieke ringtone hebt geprogrammeerd en je hoort bij voortduring een kakofonie van geluiden om je heen. Daarbovenuit dendert de muziek, want dat hoort er nu eenmaal bij. Geen enkel restaurant/kroeg is zonder (harde) muziek. Er moet immers gedanst kunnen worden.
Afgelopen zaterdagavond waren wij in een Engels restaurant/pub bij ons in de buurt. Wij zien een uitgebreid gedekte tafel met de nodige drank en happen, alleen ontbraken er zeker drie mensen aan dit gezelschap. Er was wel voor hen gedekt, als ik het goed bekeken heb. Zeker een half uur na onze komst, het gezelschap zit allang aan het hoofdgerecht, komen er drie mensen binnen. Er wordt gegroet, gedronken en een hap doorgeslikt en vervolgens namen deze drie weer afscheid. Als het nou een goedkope fastfood tent was in het centrum van de stad, maar nee dus. Dit waren van die typische 'aanwaai'-gasten. We hebben dit wel vaker gezien.
Monday, November 27, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment