Vooruit dan, nog een berichtje....

Vanmorgen ging Jaap de stad in om de uitnodigingen voor ons visum op te halen en ik ging naar ons kantoor. We zijn behoorlijk moe en we lopen een beetje op onze wenkbrauwen, dat merkte ook onze lerares gisteren op. Ik deed de deur van ons kantoor open en trof daar een natte kledderzooi aan. Een plafonddeel was naar beneden gekomen en de vloer stond blank. Ook de zijkanten van onze bureaus en alles wat erop stond was nat, de tassen voor onze laptops drijfnat en de pas aangeschafte radiator ook. Een aantal andere plafonddelen hangen bol, maar gelukkig doen onze laptops het nog. De printer is ook geheel droog net als de beide wandkaarten. De Sprinkler is dus niet afgegaan, alleen de aanvoerbuis is gaan lekken. Tja, wat wil je met zo'n oud gebouw waar weinig tot geen onderhoud gebeurt. Ik was vandaag toch van plan om ons kantoor netjes achter te laten, zodat onze collega Dima er maandag in kan trekken. Nu wordt het dus een wat uitgebreidere schoonmaakactie. Het huilen staat me nu nader dan het lachen. Net wanneer je denkt dat je alles wel hebt gehad, krijg je zoiets. Ik zal blij zijn als ik morgen in het vliegtuig zit.