De medewerker die wel komt

Na het debacle van maandag kunnen we vandaag het bericht plaatsen dat we vanaf maandag een nieuwe medewerker hebben. Hij heet Alexander Krotov, hij is 26 jaar en hij is jarig op 30 april. We hopen echt dat we nu een goede keus hebben gemaakt. Het lijkt er op, maar je weet het nooit.

De nieuwe collega die niet kwam

Vandaag zou ons kleine kantoortje uitgebreid worden met een jonge dame, die wij al eerder hadden ontmoet en die een redelijke staat van dienst heeft in de logistieke wereld. We hebben ons zeer verheugd op haar komst en we wilden haar goed inwerken, opdat wij eind volgende week eindelijk, na 6 jaar, op vakantie zouden kunnen gaan. Waarom schrijf ik dit in verleden tijd? Mevrouw heeft besloten toch maar niet te komen werken, want het is haar toch te ver en bovendien heeft ze een kind dat met regelmaat weggebracht en opgehaald moet worden. Dat begrijpen wij toch wel? Twee weken geleden, toen ze voor de tweede keer bij ons langskwam had ze dat kennelijk nog niet bedacht. En bovendien had ze gisteren (zondag, Dag van de Stad Moskou) een aanbod gekregen om elders te werken.

Inmiddels had ik in Nederland visitekaartjes laten drukken (en nu meteen weer afbesteld) en een E-mail account laten aanmaken. Jaap heeft zijn leed beklaagd bij de Nederlandse tak van het bedrijf. We zijn vooral boos op onszelf. Dat we toch elke keer weer instinken. We gaan nu weer op zoek naar een geschikte kandidaat. En die vakantie van ons? Die gaat gewoon door. Vanaf 18 september t/m 4 oktober zijn wij ff niet beschikbaar! Heerlijk.

De tandarts

We hebben inmiddels, mag ik zeggen, een innige relatie opgebouwd met de tandartsen van de German Dental Clinic hier ter stede. Heb al eerder geschreven over mijn vele gangen naar deze praktijk in de periode die begon met een zenuwonststeking, waardoor een wortelkanaalbehandeling noodzakelijk werd en met het bijelkaar boetseren van de inmiddels gefragmenteerde kies. Deze kies bleef een paar weken geleden spontaan achter in mijn crackertje Camembert. En of ze het wisten, belde de assistente van de clinic mij vorige week op voor een controle afspraak. Heb op hun site even gekeken hoeveel e.e.a. zou gaan kosten, om tenminste een beetje op voorbereid te zijn.
Woensdag 26 augustus ging ik de stad in en daar had ik deze keer een Russische tandarts. Er was op het eerste gezicht iets opmerkelijks aan deze vriendelijke man. Hij had een glazen oog! Ik zal in elk geval om een verdoving vragen, wat er ook gebeurt, dacht ik meteen. Hij bekeek de overblijfselen van de sneue kies en kwam tot conclusie dat ik een kroon moet hebben. Ai! Na verdoving werden de overblijfselen flink bijgeslepen en vervolgens mocht ik happen. Als noodkroon kreeg ik een soort reusachtig stuk kauwgom in mijn kaak geperst en mocht de volgende week terugkomen. En afgelopen woensdag was het zover: ik heb een kroon en hij zit prima. Niet op, maar in mijn hoofd dus. Wel knap gedaan door tandarts een-oog.

De werkvergunning (6)

In mei heb ik het laatste bericht gepubliceerd over het verkrijgen van een werkvergunning. Toen is de aanvraag geweigerd, omdat de overheid de regels weer eens aangepast had. Nu, we zijn inmiddels 4 maanden verder, is voor de 2e keer de aanvraag geweigerd. Deze tweede weigering had te maken met het feit dat de er een fout gemaakt is door AEB, namelijk in de benaming van Jaap's postitie binnen het bedrijf. Op een van de vele formulieren stond 'Director of Firm' en dat had moeten zijn 'General Director of organisation'. In Nederland zou men een belletje geven en dat ene formulier opnieuw invullen en weer insturen. Zo niet hier in Rusland. Daar wordt het simpelweg afgewezen en kun je opnieuw de aanvraagprocedure in. Eind van deze maand vindt er weer een vergadering plaats van het Employment Centre, die gaat bepalen of a. de formulieren correct zijn ingevuld (was dus in eerste instantie ook het geval) en b. of je een werkvergunning krijgt toegewezen. Dat proces duurt ongeveer 30 dagen. Wanneer de werkvergunning is toegewezen, dan wordt het felbegeerde kaartje aangemaakt en gelijktijdig wordt de uitnodiging voor een werkvisum aangevraagd. Dat proces duurt nog eens 30 dagen.

Voordat Jaap voor de 3e keer de aanvraagprocedure ingaat moet hij (weer) even met wat geld over de brug komen en dan heeft de andere instantie die het gaat aanvragen alle formulieren inmiddels ingevuld met de Jaap's correcte postitie. Wat een gedoe, tijd- en geldverspilling. Het wordt nooit wat met dit land, heb ik al 'n keer eerder verzucht.

Nieuwe site voor Loodsman

Ons eigen adviesbedrijf Loodsman B.V. heeft een geheel vernieuwde website.
Kijk maar op: www.loodsman.com

Telefoon etiquette

Wanneer je hier een Russisch bedrijf belt, krijg je in 90% van de gevallen iemand aan de lijn die je begroet met een ontnuchterend en ongeduldig 'Да' of ''Алло', zonder de bedrijfsnaam te noemen. Na vier maal op een dag op dergelijke wijze 'begroet' te worden verlies ik niet mijn geduld, maar barst ik in lachen uit. Steevast wordt dan de verbinding verbroken. Niet doen dus. Wanneer dat toch niet gebeurt, vraag ik half hikkend van het lachen of ik misschien met bedrijf x spreek, waarop met een verbijsterende argwaan mij wordt gezegd, dat ik dat toch zelf moet weten, want waarom zou ik hen anders bellen? Als blijkt dat degene die ik wil spreken reeds een jaar geleden het bedrijf verlaten heeft, wordt me dat tien keer verteld, alsof ik niet goed snik ben. Heb dit gedrag overigens vaker meegemaakt, ook bij Russen onderling. Geen speld tussen te krijgen. Jij bent gek en niet zij. In een zeer uitzonderlijk geval krijg ik een mobiel nummer van iemand anders, die vervolgens afgesloten blijkt. Schiet lekker op zo.